project van Monique Broekman en Victor Vroomkoning, 2010
De bruiloft van Kana, project van Monique Broekman en Victor Vroomkoning, vond plaats in de protestantse kerk te Boxtel van 9 januari - 7 februari 2010.
De zeven voor deze gelegenheid geschreven gedichten zijn opgenomen in het boek ZINNENBEELDEN – VIER MOMENTEN van Bertram Westera, bedenker van het kunstproject waarbinnen ‘de Bruiloft van Kana’ werd gerealiseerd. Uitgeverij Skandalon, Vught 2009.
Een mapje met de zeven gedichten verscheen tijdens de manifestatie.
Klik hier voor de uitnodiging / persbericht van De bruiloft van Kana (PDF opent in een nieuw venster).
Klik hier voor de officiële uitnodiging voor de De bruiloft van Kana (PDF opent in een nieuw venster).
Filmbeeld afkomstig van de DVD De bruiloft van Kana te Boxtel. Camera/montage: Emma van der Put, 2010.
bovenstaande foto's: Ruud van Nooijen
bovenstaande foto's: Harrie Lagarde
De bruiloft van Kana
I
Onze meester wilde dat wij met hem
hier verschenen. Kennen doen we elkaar
nog maar kort. Hij riep ons bij de naasten
weg om ons te leiden naar zijn vader in
het Koninkrijk der Hemelen. Hij spreekt
een taal die ons begrip te boven gaat.
Zo zijn wij, zegt hij, knechten in zijn
wijngaard. Maar niet een van ons arbeidt
daarin. Wij smaken binnenkort, heeft hij
voorzegd, de oogst van zijn primeur.
een leerling
II
Laat nu eens zien wat ik vermoed
dat je al kunt. De mannen om je heen
heb je toch niet voor niets bijeen
gebracht. Die willen wel een proeve
van jouw meesterschap. Ik hoor,
de wijn is op en niemand van de
feestelingen wil naar huis. Ik houd me
stil maar jij kunt, sinds ik je verloor
aan die waarvan jij vol bent, licht
de gasten zo beroeren dat ze zoals jij
zich overgeven aan de geest die mij
ook vulde nadat ik was ingelicht
over jouw komst. Vervoer hun aardse
zinnen zo dat ze buiten zichzelf geraken.
de moeder van Jesus
III
Als de rabbi met zijn volgelingen arriveert,
voel ik al nattigheid: binnen de kortste keren
zal de wijn vergoten zijn. Een vrouw komt
naar me toe. ‘Maak je niet druk’, zegt ze,
‘om wat je aanstonds mist. Alles heeft zijn
ritme en zijn zin. Geloof de rabbi op zijn
woord en je zult zien’. Wat ik beloof.
De vaten die bestemd zijn voor de reiniging
moeten van hem tot aan de rand gevuld
met water, wat ik niet begrijp maar kom
ik ben van goede wil. Een schep eruit
moet ik de ceremoniemeester brengen.
Deze nipt en keurt, verwondert zich:‘Een wijn
als deze had het eerst gedronken moeten zijn’.
Ik kan mijn oren niet geloven, noch mijn
ogen en mijn mond wanneer ik proef. Jesus-
nog-aan-toe, het is toch water dat ik bracht?
de hoofddienaar
IV
Komt me daar de hoofddienaar met wijn
die deze bruiloft niet geschonken is.
Normaal gesproken schenkt men die het eerst
en als het volk beschonken raakt, de mindere.
Het is de omgekeerde wereld, heb ik tot
de bruidegom gezegd, maar die wist nergens
van, terwijl er nog zes volle vaten van te
wachten staan, heb ik begrepen. Zonde
toch? Want welke gast zal deze wijn op
waarde schatten? Ik moet nuchter blijven.
de ceremoniemeester
V
Daarstraks is ene Jesus met zijn kwekelingen
aangekomen om de bruiloft mee te maken
die haar derde dag is ingegaan. Een leerling
heeft zich over mij ontfermd. Ik ben niet
in de juiste stemming, merkt hij, om te vieren.
Daarom wil hij dat ik onder invloed van zijn
heer raak en me tot het geestrijk wezen trans-
formeer dat in mij schuilgaat.
Diens aanwezigheid doet wonderen.
Aan zijn tafel kom ik in de kennelijke
staat van de genoten om hem heen,
word een van hen, een ander mens.
een gast
VI
Er gaat veel langs je heen
als je het brandpunt van een
feest bent, tot de ceremonie-
meester komt vertellen dat
de beste wijn het laatst op tafel
is gekomen, wat niet de gewoonte
is. De beste wijn? weet jij, die
was de eerste dag al op. Misschien
heeft jou een anonieme schenker
wel verrast. Wie zou dat kunnen zijn?
Je oog valt op je bruid haar
verre neef met zijn gezellen.
Zie ze opgetogen zijn!
de bruidegom
VII
Zonder mij geen feest, geen wonder
want een bruiloft zonder bruid is
als een amfoor zonder oren. Toch word ik
verzwegen en mijn verse man heeft
nauwelijks een rol. Het is wel mét maar
niet óm ons verbond begonnen, lijkt het.
Alle aandacht richt zich op die zoon
van oudtante Maria. Waarom hij
in godsnaam onze bruiloft koos ter
wille van zijn wonderlijke daad?
Schenkt hij me stilletjes de hemel
in de nacht die open staat?
de bruid
Klik hier voor de verantwoording / making of van het project
(PDF opent in een nieuw venster).
Klik hier voor het draaiboek van het project
(PDF opent in een nieuw venster).
Klik hier voor de toespraak van dominee Corrie Terlouw
(PDF opent in een nieuw venster).
