Ik schreef het gedicht Tussen de regels voor Willem Huberts bij zijn afscheid als voorzitter van SLAN, Stichting Literaire Activiteiten Nijmegen en las het tijdens een lunch in Kasteel Heijendaal te Nijmegen op 19 januari 2010.
Tussen de regels
voor Willem Huberts
Het lag in je handen, regel na regel gleed
aan je voorbij, je maakte soms een vinger
nat om behoedzaam een blad om te slaan,
of je sloeg terug om wat je las weer voor
de geest te halen of te ontraadselen wat
je niet doorzag. Je vorderde langzaam
en nauwgezet, je wou je de inhoud eigen
maken, meenemen tot aan het slot.
Bij sommige frases schoten je flarden van
doorleefd genot te binnen of tragiek die was
blijven zeuren, dan weer bleef je hangen aan
een woord, een zin, de zin ervan. Soms
verwijlde je te midden van oude beelden
die weer andere opriepen, besefte je
waarom die je bewogen hadden, wat ze
voor je betekenden binnen de context.
Nu ligt het dichtgevouwen op je schoot,
de titel bloot. Hoeveel bladzij zul je nog
tussen de regels verkeren? Je blik bleef
open, dus wat kan je nog gebeuren?