Grafisch werk bij gedichten uit Echo van een echo, oktober 1997, vergezeld door: Kijken, Jas en Vuilniszakken.
Kijken
Een stip. Een veraf schip schat je
want zeeën leer je gauw.
Tot stip ophoudt met stip te zijn,
leger was geen horizon.
Je haalt er nu de kijker bij.
En inderdaad je krijgt gelijk
een schip veel groter dan een stip
zal het niet zijn.
Tot die opnieuw verdwijnt.
Jas
Je was hem vergeten.
Hij moet zeker twintig jaar
op zolder hebben uitgehangen.
Nu maakt hij van je kind
je vrouw van toen ze nog
je vrouw niet was.
Aan kleren merk je dat
niets blijft, alles
zich herhaalt: meisjes
in meisjes in vrouwen
in vrouwen. Leven
echoot in een jas.