Voor de 65ste verjaardag van José Verstraelen schreef ik het onderstaande gedicht, haar aangereikt op 18 maart 2017. Dit gedicht werd onder de titel ‘Souvenir’ licht gewijzigd opgenomen in de bundel Gebroken wit (2018)
Ansichtkaart De Berendonck, Wijchen
Het zal in een milde zomer zijn geweest
dat jij mij vroeg uit wandelen te gaan.
Wij waren licht gekleed, niets trok aan
ons dan blauw en zon. Wij kwamen aan
een plas waar zwanen voeren. Kom,
zei jij, de rugzak die jij droeg ging af.
In korter dan een oogwenk lag je vlinder-
jurk in het gras en gleed jij weg van mij
de zwanen tegemoet. Daar stond ik met
je lijfgoed om me heen. Jij stak het water
over en ik volgde langs de rand tot waar
jij landde. Jij diepte uit de zak die ik als
slaafje omgehangen had, een toestel op
waarmee ik vast moest leggen hoe jij als
een meermin aan het watervlak ontsteeg.
Voor later, als jij je niet meer zou
herinneren hoe fris en schoon jij was.